(مکانیک خاک)
تنش موثر در خاک
خاک را می توان ساختاری از دانه های جامد که در برگیرنده حفره های به هم پیوسته حاوی آب و هوا است دانست. دانه های جامد و آب در محدوده تنش هایی که معمولا موجودند قسمت غیرمتراکم مجموعه را تشکیل می دهند. قابلیت تراکم پذیری هوا در مقابل آب بسیار است. تراکم پذیری واقعی ساختار جامد یک خاک بستگی به قرار گیری دانه ها نسبت به یکدیگر دارد در یک خاک کاملا اشباع نظر به اینکه فرض بر غیر قابل تراکم بودن آب است کاهش حجم فقط در صورتی امکان دارد که در بخشی از آب موجود میان دانه بتواند از حفره های خاک خارج شود. در مورد خاک خشک ویا نیمه خشک در صورتی که امکان تغییر وضعیت دانه ها نسبت به هم موجود باشد کاهش حجم نیز ممکن است. تنش های برشی را فقط دانه های جامد خاک تحمل می کنند و این مقاومت هم در اثر پیدایش نیروای میان دانه ای از نقاط تماس دانه ها است. ساختار خاک در برابر تنش های قائم نیز مقاومت می کند و این امر با افزایش نیروهای میان دانه ای صورت می گیرد. در حالت خاک های کاملا اشباع آب میان دانه ای هم قدری از تنش های قائم را متحمل می کند در این حالت فشار آب حفره ای افزایش می یابد. پدیده های خستگی در خاک حایل مطرح شده در ساختمان دال های بزرگ بتونی در فرودگاه ها و بزرگراه ها پژوهشگران را بر آن داشت تا پدیده های خستگی در خاک را با توجه به شدت آمد و شد مورد بررسی قرار دهند به عبارت دیگر تاثیر تکرار بار گذاری بر رفتار خاک مورد توجه قرار گرفت. تغییر مکان ر انواع مختلف خاک ها با توجه به لایه های مختلف فرق می کند. به عنوان مثال درحالت لایه های ضخیم و همسان رس اشباع شده با فرض ثابت بودن ضریب کشسانی برای تمامی لایه های آن یکسان است. در حالت ماسه نظر به اینکه مقدار ضریب کشسانی با فشار محدود کننده تغییر می کند در نتیجه با افزایش عمق افزایشمی یابد و نیز در سطح بارگذاری مقدار آن متغیر است. (در وسط بیش از کناره ها) نشست در خاک گاهی اوقات با توجه به جنس خاک مقدار بار وارد آمده و وزن ساختمان نشست صورت می گیرد در عمل بارهای ناشی از بنا نه به صورت آنی بلکه بعد از مدت زمانی به خاک وارد می شود ابتدا معمولا به سبب گود برداری میزان بار خالص وارد کم می شود و این امر خود سبب متورم شدن رس شده و تا زمانی که میزان بار وارد از وزن خاک برداشته شده بیشتر نشود نشست بوجود نمی آید. بنابراین اگر بار خالص p برابر با بار منهای وزن خاک برداشت شده و مدت ساختمان tc از زمانی که مقدار p برابر صفر است اندازه گیری می شود فرض می شود که بار خالص به صورت یکنواخت در طول زمان tc شده و درجه تحکیم در زمان tc برابر آن در صورتی که بار p به طور ثابت در 2/tc وارد می آید باشد. بنابراین مقدار نشست در هر لحظه در ضمن ساختمان برابر است با مقدار نشستی که در نصف این زمان در صورت بارگذاری آنی به دست می آید باید توجه داشت که چون بار وارد شده برابر کل بار نیست لذا مقدار نشستی که به این ترتیب به دست می آید باید متناسب با نسبت بار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر